donderdag 18 februari 2010

Concert Review


The Veils @ Muziekodroom 11/2
 
  

Donderdagavond, met een dikke jas en sjaal stappen we ons kot buiten en trotseren we voor de zoveelste keer dit jaar de Limburgse vrieskou. We zijn op weg naar de Muziekodroom want Finn Andrews is in het land en hij speelt samen met zijn band The Veils vanavond in de Hasseltste concertzaal.

Bij meer lezen vind u het verslag van het knallende concert van The Veils in de Muziekodroom!



The Veils is een indie rockband uit Londen die sinds 2002 actief is. Ze hebben al drie studioalbums uit waaronder het prachtige Sun Gangs (2009) dat maar liefst 3.5 / 4 kreeg in Humo. De teksten van de band zijn vrij donker en verwoorden de gedachtekronkels van frontman Finn Andrews wiens krachtige stem ook meteen de rode draad vormt voor hun muziek. De sound van de band kan je plaatsen tussen Jeff Buckley , Joy Division en een jonge Nick Cave.

Ok terug naar donderdagavond, met een biertje in de hand kijken we van dichtbij naar het voorprogramma: Das Munich. Een band die je inpakt met heel intieme stukken van samenzang en keyboard om je dan omver te blazen met hun krachtige drumlijnen en elektrische gitaren. Ondanks wat technische probleempjes en het vroege uur slaagden ze er toch in om het publiek te bespelen. Het feit dat je een banjo én een kinderspeelgoedje gebruikt in je set opent sowieso ogen.... Leuk!
 

De gebruikelijke stops maken (WC/Vannelle/Cristal) en het is tijd voor de hoofdact!
Op zijn Fender Jaguar slaat de frontman de beginnoten van het nummer ‘Not Yet’ aan, we zijn vertrokken.... Finn Andrews ,met zijn typische zwarte hoed, ziet er uitgelaten uit en zingt zijn longen half uit zijn lijf. Vanaf de eerste noot zijn we al onder de indruk van zijn vocale capaciteiten, die man kan zingen!



Wat me na het derde nummer (Calliope!) opvalt is het feit dat deze band echt strak staat, hun album is al bijna een jaartje oud en je merkt dat de groep veel heeft rond getourd! De nummers evenaren de sound van de albums maar met dat tikkeltje meer wat de live ervaring zo leuk maakt. Jawel de band kent zijn songs door en door, wat het optreden echt ten goede komt!


Finn wisselt voortdurend van instrument, soms heeft hij een gaffele Jaguar vast, dan een knappe Telecaster of hij zet zich neer achter zijn pianootje. Die momenten achter de toesten zorgen wel het meest voor kippenvel, nummers als The House She Lived In en Sit Down By The Fire zijn nu eenmaal écht mooie songs waar iedereen stil van wordt.

En stil werd het, Andrews merkt halverwege het concert op dat ze vroeger in pubs door het geroezemoes en gewrevel van het publiek moesten spelen en het nu heel vreemd is om in zo een stille zaal te staan. Hij vindt het heel respectvol maar toch awkward. Hij vraagt het publiek voor wat ‘crowd participation’ en krijgt een slinkse ‘Fuck Off’ terug, waardoor heel de zaal én de band in de lach schieten. Het hek is hierdoor wel van de dam, de band heeft er goesting in en het publiek nog meer!


De band zet Larkspur in, wat een boom van een track! De bassiste speelt een dreunende baslijn en Andrews lijkt wel een onheilspellende predikant. Je waant je op een desolate woestijntrip samen met Jim Morrison maar dan haalt de gitarist zijn vioolstok boven en beland je op een jamsessie van Thurston Moore en zijn Sonic Youth. Pure Noise! Een indrukwekkend staaltje muziek dat eindigt met Andrews die zijn gitaar over het drumstel smijt!


Hierna verdwijnt de band in de coulissen, na het standaard geklap en roepwerk komt Andrews alleen terug. Hij stemt rustig zijn gitaar en keuvelt wat met het publiek en brengt dan The Wild Son en Sun Gangs in hun pure essentie: gitaarriedel en een krachtige maar breekbare stem, mooi! De band komt hierna ook nog even te voorschijn om Nux Vomica te spelen in een harde, door strak drumwerk voortdrijvende, versie! Een stevig einde van een straffe set! Thank you and good night! The Veils stonden strak en de Muziekodroom heeft het geweten!

Setlist:






Not Yet
The Letter
Calliope
Pan
The House She Lived In
Jesus For The Jugular
Advice For Young Mothers To Be
Sit Down By The Fire
Three Sisters
Larkspur
The Wild Son
Sun Gangs
Nux Vomica








Met dank aan:
Muziekodroom
Foto's By Laakie

1 opmerking:

  1. vetste fotos OOIT!! :p

    Ik vond das munich imens vet!! en the veils zelf ware ook goed, voorkeur ging uit naar das munich hoewel the veils wel meer uitstraling en presence hadde.. de frontman van das munich kwam een beetje douchebag over met zen gefluister en bril opmerkingen!

    BeantwoordenVerwijderen